11 prachtige harlekijnhondenrassen!

Harlekijnhonden hebben een uniek vachtpatroon, bestaande uit een witte basiskleur en verspreide zwarte vlekken over hun hele lichaam. In sommige gevallen kunnen deze zwarte vlekken zelfs blauw lijken.

Hondenrassen met dit vachtpatroon zijn zeer zeldzaam.

In feite zijn er slechts twee rassen ter wereld die dit vachtpatroon vertonen . Toch lijken veel rassen op harlekijnhonden, zelfs als ze niet helemaal bij de rekening passen.

We zullen hieronder zowel echte harlekijnhonden als hun look-alikes bespreken, en we zullen ook ingaan op enkele van de gezondheidsproblemen die harlekijnhonden vaak ervaren.

Harlekijnhondenrassen: belangrijke afhaalrestaurants

• Harlekijnhonden vertonen een uniek vachtpatroon. Hun basiskleur is wit en ze vertonen een aantal zwarte vlekken en vlekken over hun hele lichaam. Ze lijken enigszins op Dalmatiërs.
• Slechts twee hondenrassen kunnen de harlekijneigenschap vertonen: Duitse Doggen en Beaucerons. Maar omdat Beaucerons vrij zeldzaam zijn in de VS, wordt de eigenschap meestal geassocieerd met Duitse Doggen.
• Om het patroon van de harlekijnvacht te vertonen, moet een hond het harlekijngen hebben en het merle-gen. Veel honden die alleen het merle-gen hebben, kunnen echter enigszins lijken op harlekijnen, dus we zullen ook enkele van de beste lookalikes bespreken.
• De merle- en harlequin-genen zijn helaas gekoppeld aan verschillende gezondheidsproblemen, dus het is verstandig om uzelf te informeren over hun mogelijke uitdagingen voordat u een van beide aan uw gezin toevoegt.

Diepe duik: wat zijn harlekijnhonden?

Harlekijnhonden zijn een beetje variabel, maar de meeste zijn wit en bedekt met een groot aantal zwarte vlekken .

Harlequin great dane hond zittend op gras

Deze pleisters kunnen echt geen vlekken worden genoemd, omdat ze vaak verschillende maten en vormen hebben. Soms hebben deze honden ook grijze ticking (zeer kleine grijze lijnen of stippen) en vlekken.

Zeer zelden kunnen de normaal donkere vlekken op een harlekijnhond bruin worden, wat een fawnequin-vacht wordt genoemd .

Ook, terwijl sommige harlekijnhonden overal worden gespot, kunnen anderen het zogenaamde Ierse spotpatroon hebben. Dit betekent simpelweg dat ze geen vlekken op hun nek, borst of buik hebben.

Maar in al deze gevallen zijn dezelfde genen betrokken.

Het harlekijnpatroon is gerelateerd aan de merle jas patroon , en beide hebben vergelijkbare genen . Sommige honden met het merle-patroon kunnen zelfs erg lijken op die met het harlekijnpatroon.

Het merle-kleurenpatroon ziet er echter iets anders uit dan het harlekijnpatroon. Honden die gewoon merle zijn, hebben gemarmerde vlekken in plaats van vlekken die puur zwart, grijs of reekalf .

Wil een hond het harlekijnpatroon vertonen, dan moet hij een merle-gen en een harlekijn-gen van zijn ouders erven.

Een hond met het harlequin-gen maar geen merle-gen zal gewoon een standaard vachtkleur hebben. Het merle-gen is nodig om de harlekijnkleur zichtbaar te maken.

Het harlekijngen zorgt ervoor dat grijze of gemarmerde vlekken op een merle-vacht zuiver wit worden, waardoor het harlekijnvachtpatroon ontstaat.

Het Harlequin-gen: één exemplaar is geweldig; Twee exemplaren spellen ramp

Het harlekijngen is een dominant gen. Er is geen andere vachtkleur die deze kleur zou overheersen, behalve de kleur die een hond helemaal wit maakt.

Als een hond een harlequin-gen en een merle-gen krijgt, maakt het niet uit welke andere vachtgenen het krijgt.

Echter, het harlekijngen is geen allel ( alternatieve versie ) van het merle-gen — ze komen op verschillende plaatsen op het genoom van de hond voor. Dit betekent dat het voor een hond mogelijk is om drie combinaties te erven:

• Geen kopieën van het harlekijngen
• Eén kopie van het harlekijngen
• Twee kopieën van het harlekijngen

De eerste twee mogelijkheden leveren goed nieuws op, maar de laatste zorgt voor een serieus probleem.

Alle levende harlekijnhonden hebben een harlekijngen en een niet-harlekijngen .

Dit komt omdat elke puppy die geen harlekijngenen erft, eruit zal zien als een typische hond, en degenen die twee harlekijngenen erven, zullen zich niet goed ontwikkelen - het is een fatale genencombinatie.

Zulke puppy's zullen helaas sterven in de baarmoeder en weer opgenomen worden door de baarmoeder.

De meeste fokkers vermijden om deze reden het samen fokken van twee harlekijnhonden . Gelukkig kun je een harlekijnhond fokken met een hond die dit vachtpatroon niet heeft en een paar harlekijnpuppy's krijgen, aangezien het gen dominant is.

Harlekijnhonden kunnen ook twee verschillende soorten merle-genen erven, die hun algehele kleuring kunnen beïnvloeden.

Harlekijnhonden met twee dominante merle-genen zijn vaak zeer licht gemarkeerd met vlekken, terwijl die met een dominant merle-gen en een recessief merle-gen verschijnen als een typische harlekijnhond .

De uitputtende lijst van harlekijnhondenrassen (grapje - er zijn er maar twee)

Er zijn slechts twee rassen die harlekijnkleuring kunnen produceren, en slechts één is bijzonder populair in de Verenigde Staten.

1. Duitse Dog

Meestal, als je het hebt over harlekijnkleuring, heb je het over Duitse Doggen.

Het harlekijnpatroon is: een van de zeven AKC-erkende jassen , maar het is belangrijk op te merken dat het fawnequin-patroon niet is toegestaan ​​in het AKC-showcircuit.

Duitse Doggen zijn enorm honden, die tot 32 inch op de schouder kunnen staan. Dit maakt ze toren uit boven bijna elk ander hondenras (behalve misschien de Ierse wolfshond).

Ondanks hun grote formaat, Denen hebben de neiging om te denken dat ze schoothondjes zijn , echter. Ze staan ​​erom bekend dat ze proberen op de schoot van hun persoon te kruipen en op de bank te zitten (zelfs als ze groter zijn dan de bank).

Duitse Doggen zijn ook elegante honden (afgezien van hun kwijlende gewoonte), die een nobele sfeer uitstralen.

Ze zijn lief en zachtaardig, maar ze kunnen nog steeds maak geweldige waakhonden . Vanwege hun grote formaat laten ze de meeste indringers meestal wel twee keer nadenken, vooral als ze luid blaffen.

Duitse Doggen en Great Dane-mixen zijn vaak goed met kinderen . Het is onwaarschijnlijk dat kinderen de hond pijn doen, wat betekent dat de kans dat de hond knapt over het algemeen laag is. Ze zijn ook behoorlijk geduldig en zullen veel van kinderen verdragen, maar dat betekent niet dat je ze zonder toezicht moet achterlaten met kleine tweevoeters .

Duitse Doggen verharen seizoensgebonden , maar hun verzorgingsbehoeften zijn minimaal. Ze hoeven niet vaak te worden geborsteld vanwege hun zeer korte vacht, en ze hoeven slechts een paar keer per jaar in bad, of wanneer ze vuil worden.

2. Beauceron

De Beauceron is een zeldzaam hondenras in de VS, maar ze kunnen ook de harlekijnkleuring weergeven .

Beaucerons zijn ook grote honden, hoewel ze iets kleiner zijn dan Duitse Doggen . Ze staan ​​meestal niet hoger dan 27,5 inch, maar ze zijn behoorlijk gespierd en benaderen af ​​en toe 100 pond in gewicht.

In tegenstelling tot de Duitse Dog, vereist de Beauceron nogal wat werk. Dit ras is niet voor beginnende eigenaren en is vaak een uitdaging om te trainen . Toch is een goed gesocialiseerde en getrainde Beauceron een prachtig gezicht om te zien.

Beaucerons verharen veel en moeten een paar keer per week worden geborsteld, maar ze hebben niet veel baden nodig , omdat hun jassen de neiging hebben om redelijk schoon te blijven.

TOT hondenhandschoen is een geweldige manier om dood haar te verwijderen voordat het op je kleding terechtkomt. Je moet ook hun nagels regelmatig knippen en hun tanden schoon houden. Over het algemeen zijn deze honden echter niet bijzonder behoeftig als het gaat om verzorging.

Beaucerons zijn oorspronkelijk ontwikkeld om te werken, dus ze hebben veel beweging nodig . Je zou verwachten dat je ze voldoende ruimte geeft om te rennen, een wandeling of twee per dag te maken en voorbereid te zijn op veel speeltijd in de achtertuin.

Beaucerons zijn echter ook behoorlijk intelligent ze kunnen een beetje koppig zijn . Ze staan ​​erom bekend erg opgewonden te raken, vooral bij mensen die ze kennen. Ze staan ​​​​bekend om op mensen te springen en ze in de mond te nemen, net zoals husky's en sommige andere rassen dat doen.

extra grote opvouwbare hondenbench

Dieper dan kleur: gezondheidsproblemen van harlekijnen

Het gen dat de harlekijnkleuring veroorzaakt, komt niet zonder gezondheidseffecten. Helaas hebben honden met deze kleur vaker verschillende gezondheidsproblemen .

Dit komt grotendeels omdat alle harlekijnhonden een merle-gen hebben, dat zelf wordt geassocieerd met enkele gezondheidsproblemen.

Die individuen die twee van de dominante vormen van het merle-gen erven, hebben zelfs meer kans op een of ander gezondheidsprobleem .

Het probleem is zo erg dat de Britse kennelclub is gestopt met het registreren van puppy's van merle-naar-merle-paringen, omdat de kans groot is dat deze puppy's twee dominante merle-genen erven.

Gezondheidsproblemen treden meestal op bij personen met twee dominante merle-genen omdat ze minimaal pigment produceren. Omgekeerd produceren degenen met slechts één dominant gen iets meer pigment, wat veel van deze gezondheidsproblemen kan helpen voorkomen.

Overeenkomstig, het is meestal verstandig om harlekijnhonden te selecteren met zoveel mogelijk kleuring . Dit zal de kans verkleinen dat je eindigt met een dubbel dominante doggo.

Dat gezegd hebbende, kan het ook een uitdaging zijn om een ​​enkele merle-hond van een gewone hond te onderscheiden. Sommige honden hebben minimaal merle kleuring. Dus, als een hond zelfs maar één merle-plek heeft, neem dan aan dat hij een merle is .

We bespreken enkele van de meest opvallende gezondheidsproblemen bij harlekijn- en merle-honden hieronder.

Hoger risico op doofheid

Veel van onze kennis over het effect van het merle-gen op doofheid is te danken aan: George Strain , die veel van het wetenschappelijk onderzoek over dit onderwerp heeft gepubliceerd.

Een van de onderzoeken Strain leidde (samen met zijn collega's van de Neuroscience Louisiana State University) ontdekte dat: gedeeltelijk gehoorverlies werd gevonden in 54,6% van de double merles en 36,8% van de single merles, terwijl een op de 11 double merles volledig doof bleek te zijn.

Een andere studie door Strain leverde vergelijkbare resultaten op. Tweeëntwintig double merle-honden werden bestudeerd. Van die 22 waren er acht volledig doof en twee gedeeltelijk doof .

De mate van doofheid lijkt ook af te hangen van het ras . Uit dezelfde studie bleek dat 26% van de merle Catahoula-luipaardhonden doof was, maar 86% van de dubbele merles bij andere rassen was op zijn minst gedeeltelijk doof.

Deze bevinding werd gerepliceerd in een andere studie door Strain ook in het Veterinary Journal.

Potentiële zichtproblemen

De verandering in pigmentproductie veroorzaakt door het merle-gen beïnvloedt ook het gezichtsvermogen . Maar deze gezichtsstoornissen verschillen aanzienlijk van hond tot hond.

Microftalmie, problemen met oogdruk en colobomen komen bijvoorbeeld allemaal relatief vaak voor.

Microftalmie is gewoon een aandoening waarbij: één oog ontwikkelt zich niet goed en is kleiner dan het zou moeten zijn naast andere misvormingen.

Deze ogen werken meestal niet. Colobomen omvat: een gaatje ergens in het oog , wat ook problemen met het gezichtsvermogen veroorzaakt.

In sommige gevallen kunnen merle- of harlekijnhonden zowel doof als blind zijn , wat een grote uitdaging is voor hun eigenaren. De defecten komen niet alleen voor in blauwe of lichtgekleurde ogen.

Gekleurde ogen kan worden beïnvloed ook. Het is de vachtkleur, niet de oogkleur die telt.

Problemen met het immuunsysteem

Het lijkt erop dat merle-honden kunnen ook problemen hebben met hun immuunsysteem .

Dit lijkt het begrip te zijn bij veel fokkers, die meestal een goede bron zijn vanwege hun nauwe samenwerking met deze honden.

We weten echter niet precies welke immuunproblemen deze honden kunnen hebben. Er zijn ook geen wetenschappelijke onderzoeken geweest om de aanwezigheid van iets mis met hun immuunsysteem te bevestigen.

Hierdoor, we kunnen niet met zekerheid zeggen of deze honden echt een probleem met het immuunsysteem hebben, of dat mensen merle-honden gewoon als ongezond beschouwen.

Veel rassen die soms dubbele merle-genen hebben, lijden aan problemen met het immuunsysteem, ongeacht of een bepaald individu het merle-gen heeft of niet, inclusief de Australische herder .

Daarom is het zeker mogelijk dat de oorzaak van deze problemen is: niet gerelateerd aan het merle-gen.

Neurologische problemen

Net als de mogelijke connectie van het merle-gen met immuunproblemen, het is mogelijk - maar nog niet stevig vastgesteld - dat deze honden vatbaar zijn voor neurologische problemen .

Het is mogelijk dat veel van de rassen sowieso vatbaar zijn voor deze problemen en dat er geen specifiek verband is met het merle-gen.

Meer studies zijn nodig voordat we met zekerheid kunnen zeggen dat deze vachtkleur verband houdt met neurologische problemen . Op dit moment hebben we alleen anekdotisch bewijs van fokkers en anderen dat het merle-gen neurologische problemen kan veroorzaken.

Reproductieve problemen

Merle-rassen hebben in veel gevallen geen enkel probleem om zich voort te planten. Echter, je moet wel heel voorzichtig zijn met de andere honden waarmee je ze fokt .

Als u twee merle-honden samen fokt, is de kans groot dat ten minste enkele van hun puppy's gezondheidsproblemen zullen hebben. Hierdoor, je mag alleen merles fokken met niet-merles .

Nog, het kan een uitdaging zijn om erachter te komen welke honden het merle-gen hebben en welke niet .

Vaak is het vachtpatroon een goede indicator. Sommige merle-honden hebben echter heel weinig merle bij zich, waardoor ze kunnen worden aangezien voor een non-merle.

Ondanks hun uiterlijk zullen hun puppy's echter nog steeds vatbaar zijn voor gezondheidsproblemen.

Vanwege de complexiteit die gepaard gaat met het fokken van deze honden, moet u ervoor zorgen dat u koop alleen merle- of harlekijnhonden van deskundige fokkers of asielen .

In feite zullen veel fokkers genetische tests uitvoeren om ervoor te zorgen dat ze niet samen twee merle-honden fokken.

Harlekijn Look-Alikes

Merle-honden kunnen op Harlequin-honden lijken, maar ze hebben verschillende genetica en enkele schijnbare fysieke verschillen. Er zijn aardig wat rassen die deze kleur kan hebben.

1. Australische herder

Dit zijn enkele van de slimste honden in de kamer. Het zijn energieke werkende pups, die actieve gezinnen nodig gelukkig te blijven.

Australische herders en Australische herder mixen hebben ook regelmatig beweging en veel mentale stimulatie nodig met interactief hondenspeelgoed, omdat ze zo intelligent zijn.

Als ze aan hun lot worden overgelaten, zullen deze honden vaak proberen hun eigen plezier te maken (lees: alles opeten wat je bezit), wat de laatst ding dat je wilt.

2. Chihuahua

Dit is waarschijnlijk de laatste hond waarvan je zou verwachten dat hij een merle-jas heeft, maar de Chihuahua kan dat in bepaalde situaties absoluut.

Deze kleuring is vrij zeldzaam, maar komt van tijd tot tijd voor.

Ondanks dat het het kleinste ras ter wereld is, zijn Chihuahua's en Chihuahua-mixen zijn geweldige waakhonden, hoewel ze waarschijnlijk niet veel zullen kunnen doen tegen een indringer behalve blaffen.

Chihuahua's zijn ook een zeer langlevend ras , waardoor ze geweldige metgezellen op lange termijn zijn.

3. Vest Welsh Corgi

Hoewel enigszins zeldzaam, vertonen Cardigan Welsh corgi's af en toe merle kleurpatronen. Oorspronkelijk ontwikkeld om honden te hoeden, hebben deze actieve hoektanden veel beweging en ruimte nodig om rond te dwalen.

Merk op dat er twee soorten corgi zijn, maar terwijl de Cardigan Welsh corgi in een merle-vorm voorkomt, komt de Pembroke Welsh corgi niet voor met een merle-vacht.

Er zijn een paar manieren om deze twee vergelijkbare rassen te onderscheiden, maar het gemakkelijkst is om gewoon zoek een staart ; de Cardigan Welsh corgi heeft er een, terwijl Pembroke Welsh corgi dat meestal niet heeft.

Merle-vesten zijn geen gewone hoektanden, wat betekent dat het een uitdaging kan zijn om er een in uw omgeving te vinden.

4. Shetland-herdershond

De Shetland-herdershond heeft heel veel van haar, en dat haar kan een verscheidenheid aan verschillende kleuren en patronen vertonen. Terwijl deze hond traditioneel is sabel , komen ook merle-varianten voor.

Deze honden zijn gefokt om te werken , dus ze hebben aanzienlijke hoeveelheden energie. Ze zijn gemakkelijk te trainen en hebben de neiging zich ook goed te gedragen.

Ze hebben wel wat verzorging nodig, dus voeg alleen een van deze schatjes toe aan je gezin als je genoeg tijd en energie over hebt.

5. Catahoula Luipaardhond

Het merle-patroon is alomtegenwoordig bij Catahoula-luipaardhonden en ze zijn ook niet zo moeilijk te vinden.

Dit is een van de weinige rassen die zijn oorsprong vindt in de Verenigde Staten, waar ze aanvankelijk werden ontwikkeld om vele functies te vervullen, waaronder jacht- en waakhondenwerk.

Ze werden zelfs naar Venezuela gebracht om honden te hoeden en hebben sledehondenraces in Canada voltooid.

Deze honden kunnen loyale metgezellen zijn, hoewel ze veel beweging nodig hebben en niet de gemakkelijkste honden zijn om te beheren. Ze hebben veel training en mentale stimulatie nodig, anders kunnen ze destructief worden.

6. Teckel

Teckels hebben een vlekkerige kleuring, een versie van merle.

Dit ras is honderden jaren geleden in Duitsland ontwikkeld om op dassen te jagen, en hun naam vertaalt zich direct in dassenhond.

Teckels hebben behoorlijk wat beweging nodig, maar slechts af en toe een verzorging. Hun verzorgingsbehoeften variëren echter afhankelijk van de lengte van hun teckelvacht ; langharige variëteiten hebben meer borstelbeurten nodig dan kortharige.

Teckels en Teckel gemengde rassen zijn slim en trainbaar, hoewel ze problemen kunnen hebben met zindelijkheidstraining.

7. Collie

Het is mogelijk om de collie in een merle-kleuring te vinden, hoewel dit enigszins ongebruikelijk is.

Toch is de combinatie van de prachtige lokken van de collie en het merle-patroon een lust voor het oog!

Deze beroemde hondensterren van het grote scherm zijn erg actief, dus passen ze alleen in actieve gezinnen - plan veel lichaamsbeweging en zorg voor regelmatige, dagelijkse mentale stimulatie.

8. Koolie

Dit ongewone ras staat ook bekend als de Duitse collie. Ze komen echter echt uit Australië - ze zijn helemaal niet Duits!

Koolies zijn middelgroot en zitten boordevol energie. Ze hebben veel activiteit nodig, omdat ze oorspronkelijk zijn gefokt om de hele dag te werken. Je moet dus bereid zijn om ze minimaal 90 minuten matige lichaamsbeweging per dag te geven.

Koolies hebben een snelle wekelijkse poetsbeurt nodig, maar daarnaast hebben ze geen verzorgingsbehoeften.

9. Pitbull

De term pitbull wordt enigszins lukraak gebruikt, maar verwijst meestal naar de Amerikaanse pitbullterriër. Amerikaanse Staffordshire-terriërs en verschillende pitmixen worden soms ook pitbulls genoemd.

Gezien dit is het niet verrassend om te horen dat pitties in allerlei kleuren verkrijgbaar zijn, inclusief het merle-patroon.

Pitbulls zijn slimme en liefhebbende honden, die doorgaans heel gemakkelijk te trainen zijn.

Ze hebben echter vanaf jonge leeftijd veel oefeningen nodig om hun innerlijke marathonlopers in bedwang te houden en veel socialisatie. Ze kunnen echter geweldige huisdieren zijn voor ervaren eigenaren.

10. Bordercollie

Bordercollies zijn meestal zwart-wit, maar ze komen ook in de merle-smaak. Ze worden beschouwd als een van de meest intelligente rassen buiten.

Ze vergen veel werk, maar hun focus en toewijding zijn ongeëvenaard. Hun intelligentie kan ze uitdagend maken voor beginnende eigenaren, maar mensen met veel viervoeterervaring zijn er vaak dol op.

Bordercollies en border collie gemengde rassen hebben wel een beetje verzorging nodig om die lange, luxueuze vacht er op zijn best uit te laten zien, en ze zullen het beste gedijen als ze een ruime (en omheinde) achtertuin krijgen.

11. Pommeren

Hoewel het zeldzaam is, verschijnt de merle-kleuring soms in Pommeren-lijnen.

Deze pluizige honden hebben een grote persoonlijkheid - en een beetje een cultstatus. Ze zijn pittig en van nature vastberaden, wat ze tot effectieve waakhonden maakt. Ze deinzen niet terug, ook al zijn ze vrij klein.

Pomeranians zijn eigenlijk een fantastisch ras voor mensen die veel reizen , omdat ze klein zijn en nieuwe activiteiten op de voet volgen.

Veelgestelde vragen over harlekijnhonden

Hier zijn enkele van de meest gestelde vragen over harlekijnkleurige honden. Hopelijk vindt u hier uw antwoord als u nog vragen heeft.

Hoe zien harlekijnhonden eruit?

Harlekijnhonden zijn wit met zwarte of grijze vlekken over hun hele lichaam. De exacte locatie van de pleisters hangt af van de specifieke genen van de hond.

Sommige van deze honden hebben ook vlekken op hun buik en nek, terwijl andere dat niet hebben. Fawn gekleurde vlekken zijn ook mogelijk, maar ze zijn zeldzamer.

Wat is het verschil tussen harlekijn en merle?

Harlekijnhonden hebben wit tussen de donkere vlekken van merle.

Merle honden zien er vaak gemarmerd uit. Ze hebben grijze kleur naast zwarte vlekken.

Harlekijnhonden hebben ook het merle-gen. In plaats van de grotere grijze vlekken, maakt hun harlekijngen hun basislaag echter helemaal wit.

Eerlijk gezegd kan het soms moeilijk zijn om het verschil te zien. Beide vachtpatronen kunnen elkaar heel goed spiegelen.

Welke rassen hebben een harlekijnvacht?

De Duitse Dog en de Beauceron zijn de enige twee rassen die harlekijnjassen vertonen.

huisdier reiskratten luchtvaartmaatschappij goedgekeurd

Andere rassen hebben echter wel het merle-gen, waardoor ze kunnen worden aangezien voor een harlekijn.

Kun je zien of een hond het harlekijngen heeft?

Als een hond een harlekijngen heeft, zal dit in de meeste gevallen in de vachtkleuring verschijnen. Er zijn maar weinig genen die het verbergen.

Toch kan het interpreteren van kleurencombinaties en patronen een beetje subjectief zijn, dus de enige manier om het zeker te weten is door middel van genetische tests.

Zijn harlekijn Duitse doggen vatbaar voor gezondheidsproblemen?

Ja. Dit komt omdat alle harlekijndieren het merle-gen hebben, dat direct van invloed is op de hoeveelheid pigment die ze produceren. Dit effect op pigmentatie kan leiden tot veel verschillende gezondheidsproblemen.

Honden met dubbele merle-genen hebben vaak aanzienlijk meer gezondheidsproblemen dan honden met een enkele kopie, en ze hebben bijna twee keer zoveel kans om blind of doof te zijn.

***

Harlekijnhonden zien er opvallend en uniek uit, maar ze zijn helaas zeldzaam - de Duitse dog en de Beauceron zijn de enige rassen die deze kleuring vertonen. Er zijn echter ook veel op elkaar lijkende rassen met merle-jassen.

Deze genen hebben echter niet alleen invloed op hun kleuring, ze kunnen ook gezondheidsproblemen veroorzaken. Dit geldt voor honden met alleen het merle-gen, inclusief honden die geen echte harlekijn zijn. Deze honden zijn vaker doof en blind, wat voor iedereen grote problemen kan opleveren.

Heb je een harlekijnhond? Overweegt u er een aan uw gezin toe te voegen? Of ga je genoegen nemen met een look-alike? Laat het ons weten in de reacties hieronder!