Auto-immuunziekte bij honden
Onze honden worden dagelijks geconfronteerd met een verscheidenheid aan bedreigingen. Bacteriën, virussen, schimmels en parasieten liggen schijnbaar om elke hoek op de loer, wachtend om onze geliefde pups ziek te maken.
Gelukkig, de meeste honden hebben een behoorlijk robuust immuunsysteem, dat deze bedreigingen gemakkelijk terugslaat . Maar in sommige gevallen kan het immuunsysteem van een hond ervoor zorgen dat hij ziek wordt .
We noemen dit soort problemen auto-immuunziekten , en ze kunnen enkele van de meest frustrerende en uitdagende kwalen zijn waarmee honden worden geconfronteerd.
Inhoudsopgave
- Wat veroorzaakt auto-immuunziekten bij honden?
- Waarom lijden sommige honden aan auto-immuunziekten?
- Wat zijn enkele van de meest voorkomende auto-immuunziekten bij honden?
- Wat zijn de symptomen van auto-immuunziekte bij honden?
- Hoe diagnosticeren dierenartsen auto-immuunziekten bij honden?
- Kunnen auto-immuunziekten bij honden worden genezen?
We zullen hieronder meer vertellen over auto-immuunziekten: . We zullen enkele van de meest voorkomende voorbeelden uitleggen, enkele van de symptomen beschrijven die ze vaak veroorzaken en bespreken welke behandelingsopties beschikbaar zijn.
Wat veroorzaakt auto-immuunziekten bij honden?
Er zijn veel verschillende auto-immuunziekten die honden treffen (evenals katten, mensen en andere dieren - honden hebben geen monopolie op deze problemen). En hoewel elk zich op enigszins verschillende manieren manifesteert, hebben ze allemaal hetzelfde fundamentele probleem.
Maar laten we, voordat we dieper ingaan op auto-immuunziekten, een stapje terug doen en praten over hoe het immuunsysteem functioneert als alles goed werkt.
De basis van een gezond immuunsysteem
Simpel gezegd, een gezond immuunsysteem werkt door vreemde lichamen te herkennen en ze vervolgens in ninja-stijl uit te schakelen .
Vaak is het immuunsysteem in staat dit te doen voordat de indringer ziekte kan veroorzaken, hoewel virussen en andere ziekteverwekkers soms de overhand krijgen. In dergelijke gevallen kan uw hond zich een paar dagen rot voelen voordat het immuunsysteem in staat is om een voldoende tegenaanval op te zetten en de indringers te neutraliseren.
Het is duidelijk dat het immuunsysteem niet perfect is, anders hoeven we ons nooit zorgen te maken dat onze honden ziek worden. Maar voor het grootste deel zijn ze behoorlijk effectief.
Uit de hand gelopen immuunsysteem
Het immuunsysteem van honden die lijden aan auto-immuunziekten proberen op dezelfde manier werken . Ze gaan op zoek naar indringers en breken hun moleculaire nunchucks uit.
Het probleem is, auto-immuunziekten zorgen er vaak voor dat het immuunsysteem van een hond fouten maakt .
Ze kunnen nog steeds binnendringende ziekteverwekkers herkennen en elimineren, maar ze hebben ook de neiging om normale, gezonde cellen in het lichaam van de hond aan te zien voor bedreigingen . Dit betekent dat het lichaam van uw hond zichzelf effectief begint aan te vallen. Dit leidt tot verschillende problemen, afhankelijk van het specifieke type auto-immuunziekte waaraan uw hond lijdt.
Waarom lijden sommige honden aan auto-immuunziekten?
Hoewel genetica een rol speelt bij sommige auto-immuunziekten, de oorzaken van anderen blijven slecht begrepen .
Om de zaken nog ingewikkelder te maken, zijn honden vatbaar voor verschillende auto-immuunziekten, die elk op een andere manier vorderen en verschillende symptomen veroorzaken - niet alle auto-immuunziekten zijn hetzelfde. Sommige richten zich schijnbaar op specifieke lichaamsweefsels, zoals de huid of lever, terwijl andere systemisch zijn, wat betekent dat ze meerdere lichaamssystemen beïnvloeden .
Overeenkomstig, verschillende auto-immuunziekten hebben waarschijnlijk verschillende oorzaken .
Onderzoekers werken er hard aan om de antwoorden op deze vragen te vinden, evenals behandelingen voor enkele van de meest voorkomende vormen. Omdat sommige auto-immuunziekten bij honden ook mensen treffen, kan een deel van dit onderzoek zelfs gevolgen hebben voor de menselijke geneeskunde.
Onderzoekers Nicola J. Mason, BVetMed, Ph.D., en Aimee S. Payne, MD, Ph.D. hebben onlangs een subsidie van het National Institute of Health (NIH) ontvangen om: een mogelijke behandeling onderzoeken voor een auto-immuun huidziekte genaamd pemphigus – een ziekte die mensen en pups treft.
Wat zijn enkele van de meest voorkomende auto-immuunziekten bij honden?
Dierenartsen hebben verschillende auto-immuunziekten bij honden vastgesteld. Hieronder bespreken we enkele van de meest voorkomende voorbeelden.
Discoïde Lupus Erythematosus
Discoïde lupus erythematosus (DLE) is een ziekte die ook wel collie-neus wordt genoemd, hoewel het zeker niet beperkt is tot collies. We weten zelfs dat Duitse herders, Shetland-herdershonden en husky's ook aan de aandoening kunnen lijden.
Het primaire symptoom van de ziekte is een verandering in de kleur en textuur van de huid rond de neus, lippen, ogen, oren en geslachtsdelen . Volgens VCA Dierenziekenhuizen , de huid verliest meestal zijn pigment en wordt erg glad, in plaats van een geplaveide textuur te hebben.
Niemand weet zeker wat DLE veroorzaakt, hoewel blootstelling aan de zon lijkt een mogelijke trigger te zijn . Sommige dierenartsen vermoeden dat het eigenlijk een relatief milde vorm van systemische lupus erythematosus is. DLE kan huidzweren veroorzaken, maar veel honden lijken niet bijzonder last te hebben van de aandoening .
Systemische lupus erythematodes
Systemische lupus erythematosus wordt soms beschouwd als een klassieke systemische auto-immuunziekte die meerdere lichaamssystemen aantast.
Vaak kortweg lupus genoemd, de ziekte is vaak erg moeilijk te diagnosticeren, omdat het een reeks andere ziekten nabootst . Vaak moeten dierenartsen een aantal andere mogelijke gezondheidsproblemen nauwgezet uitsluiten voordat ze het voelen comfortabel om het te diagnosticeren .
Lupus kan verschillende symptomen veroorzaken, variërend van koorts tot gewrichtsstijfheid tot huidproblemen . Het kan ook problemen veroorzaken voor het bloed van een hond. Het aantal bloedplaatjes of witte bloedcellen van een hond kan bijvoorbeeld plotseling dalen als reactie op de aandoening.
Merk op dat de meeste dierenartsen eigenaren aanbevelen om honden met SLE niet te vaccineren.
Auto-immuun-gemedieerde hemolytische anemie
Auto-immuun-gemedieerde hemolytische anemie ( AIHA ) – ook wel immuungemedieerde hemolytische anemie genoemd ( VERWOESTING ) — is een ziekte waarbij het immuunsysteem van een hond valt zijn rode bloedcellen aan en veroorzaakt bloedarmoede . Als dit behoorlijk serieus klinkt, is dat omdat het zo is.
De rode bloedcellen van uw hond zijn verantwoordelijk voor het transporteren van zuurstof in het lichaam van uw hond. Zonder voldoende rode bloedcellen zal het lichaamsweefsel van uw hond zuurstofgebrek krijgen .
Dit kan het leven van uw hond direct in gevaar brengen, dus onmiddellijke veterinaire aandacht - die waarschijnlijk bloedtransfusies zullen omvatten - is absoluut noodzakelijk .
AIHA komt voor in twee vormen: primair en secundair. De primaire vorm komt schijnbaar op zichzelf voor. Helaas weet niemand waardoor primaire AIHA optreedt. Secundaire AIHA is daarentegen het gevolg van een aantal gezondheidsproblemen, variërend van kanker tot parasieten.
Sommige rassen lijken vatbaarder voor AIHA dan andere. Dit bevat:
- Cocker-spaniëls
- Teckels
- Springerspaniëls
- Bichon friezen
- Ierse setters
De symptomen van AIHA zijn behoorlijk divers, maar een verminderd energieniveau, een toename van het waterverbruik en een verminderde eetlust van uw hond zijn allemaal veelvoorkomende symptomen .
Immuun-gemedieerde trombocytopenie
Trombocytopenie is een woord van vijftig cent dat gewoon betekent dat het bloed van uw hond niet genoeg bloedplaatjes bevat . Bloedplaatjes zijn gespecialiseerde bloedcellen die helpen bij het stollen van bloed na een verwonding, dus het is gemakkelijk in te zien waarom dit een zeer gevaarlijke toestand kan zijn.
Een paar verschillende dingen kunnen trombocytopenie veroorzaken, maar honden met immuungemedieerde trombocytopenie ( IMTP ) aan de aandoening lijden omdat hun immuunsysteem de bloedplaatjes in hun bloed aanvalt. Dit leidt vaak tot uitgebreide blauwe plekken of abnormale bloedingen. Het kan ook bloedarmoede veroorzaken, die - indien onbehandeld - fataal kan zijn .
Net als AIHA/IMHA kan IMTP voorkomen in primaire en secundaire vormen. De primaire vorm is waarschijnlijk een erfelijke aandoening, maar niemand begrijpt precies wat de oorzaak is. Het komt het meest voor in Labs, cocker-spaniëls en miniatuurpoedels, maar honden van elk ras kunnen er waarschijnlijk last van hebben .
Secundaire IMTP kan optreden als reactie op verschillende gezondheidsproblemen, waaronder kanker, ontstekingsziekten en door teken overgedragen ziekten.
Enkele van de meest voorkomende symptomen van IMTP zijn lethargie, zwakte, bleek tandvlees en orale bloedingen . Met behandeling kunnen de meeste honden die aan IMTP lijden een lang en gezond leven leiden.
Helaas komen IMTP en IMHA/AIHA soms tegelijkertijd voor. Wanneer dit gebeurt, verwezen dierenartsen naar de aandoening als het syndroom van Evan.
Inflammatoire darmziekte
Inflammatoire darmziekte (IBD) is een ziekte (of verzameling van ziekten) die leidt tot een ontsteking van het darmkanaal. De meest voorkomende symptomen zijn chronisch braken en met bloed beladen diarree, maar koorts, lethargie en verlies van eetlust worden ook vaak geassocieerd met de aandoening .
IBD moet niet worden verward met het prikkelbare darm syndroom (PDS). Hoewel er nog veel moet worden geleerd over elke aandoening, wordt IBD gekenmerkt door chronische darmontsteking, terwijl IBS meestal niet hetzelfde type fysieke veranderingen in het darmkanaal veroorzaakt.
Er zijn verschillende oorzaken voor IBD bij honden , en ik Het lijkt een erfelijke component te hebben in sommige hoektanden - met name Duitse herders en boksers, onder anderen.
Gezien de uiteenlopende reeks dingen waarvan wordt gedacht dat ze de aandoening veroorzaken, is het vaak nodig om verschillende behandelingsstrategieën te proberen voordat succes wordt bereikt. Veranderingen in het dieet worden echter bijna altijd aanbevolen.
Immuun-gemedieerde polyartritis
Artritis (of artrose, zoals het soms wordt genoemd) is een pijnlijke en mobiliteitsbeperkende aandoening die veel honden treft. Eigenlijk, het zorgt ervoor dat de weefsels in de gewrichten van een hond pijnlijk en ontstoken worden .
Artritis wordt vaak veroorzaakt door overbelasting. Honden die bijvoorbeeld herhaaldelijk in en uit een verhoogde auto moeten springen, kunnen uiteindelijk aan de aandoening lijden. Het kan ook voorkomen bij honden die extreem actief zijn of deelnemen aan atletische activiteiten.
Echter, artritis kan ook het gevolg zijn van een aandoening van het immuunsysteem waardoor het lichaam gewrichtsweefsels aanvalt. In dergelijke gevallen wordt het vaak immuungemedieerde polyartritis of IMPA (de poly betekent gewoon dat het in meerdere gewrichten kan voorkomen).
Immuungemedieerde polyartritis veroorzaakt meestal symptomen zoals kreupelheid, stijfheid, gewrichtspijn en abnormaal lopen, maar het kan ook systemische problemen veroorzaken, zoals anorexia, koorts of gewichtsverlies . Het gebeurt vaak symmetrisch, wat betekent dat het de rechter- en linkerkant van uw hond relatief gelijk zal beïnvloeden.
Er zijn verschillende dingen die IMPA kunnen veroorzaken. Sommige rassen, waaronder met name Akita's en Shar-Peis, lijken genetisch vatbaar te zijn voor de aandoening . Andere honden kunnen het probleem ontwikkelen als reactie op sommige medicijnen.
Veel gevallen van IMPA zijn echter idiopathisch, wat betekent dat er nooit een definitieve oorzaak kan worden vastgesteld.
Bulleuze pemfigoïd
Bulleuze pemfigoïd is een aandoening waarbij het immuunsysteem van een hond de huid of de slijmvliezen van het lichaam aanvalt.
Het is niet duidelijk waardoor het lichaam van een hond antilichamen gaat produceren die deze weefsels aanvallen, maar blootstelling aan zonlicht kan een bijdragende factor zijn .
Bulleus pemfigoïd veroorzaakt met pus of vocht gevulde blaren, die kunnen uitbarsten en rauwe, open zweren achterlaten . Deze kunnen voorkomen op het hoofd, de nek, de buik, de lies of de voeten van een hond, evenals de binnenkant van de neus of mond. De aandoening is waarschijnlijk erg pijnlijk en ongemakkelijk voor honden, en het kan behoorlijk ernstig zijn . Onbehandeld, bulleus pemfigoïd kan dodelijk zijn.
Sommige rassen, waaronder collies, Shetland-herdershonden en Dobermans, lijken vatbaarder voor de ziekte dan andere .
De ziekte kan meestal worden behandeld , maar het vereist vaak een veelzijdige aanpak om de reactie van het immuunsysteem te dempen en eventuele secundaire bacteriële infecties die verband houden met de zweren te behandelen.
Pemphigus
Pemphigus – of, zoals het vaak wordt genoemd, pemphiguscomplex – is een verzameling van vijf verschillende, maar gerelateerde, auto-immuunziekten die blaren veroorzaken . Ondanks de gelijkenis van de namen, is pemphigus een heel andere aandoening dan bulleuze pemfigoïd.
In de meeste gevallen, pemphigus veroorzaakt blaren waar mucosale weefsels in contact komen met de huid, zoals de oogleden, anus, lippen en neusgaten .
De vijf vormen van pemphigus omvatten:
- Pemphigus Foliaceus (PF)
- Pemphigus vulgaris (PV)
- Pemphigus erythematodes (PE)
- Panepidermale pustuleuze pemphigus (PPP)
- Paraneoplastische pemphigus (PNP)
U heeft de hulp van uw dierenarts nodig om onderscheid te maken tussen de vijf vormen en om een geschikte behandelingsstrategie aan te bevelen.
Wat zijn de symptomen van auto-immuunziekte bij honden?
Omdat er zoveel verschillende auto-immuunziekten zijn die honden treffen, is het moeilijk om de symptomen samen te vatten die als normaal worden beschouwd.
Desalniettemin hebben we een lijst samengesteld met enkele van de meest voorkomende tekenen en symptomen die erop kunnen wijzen dat het immuunsysteem van uw hond ziekte veroorzaakt:
- Chronisch braken of diarree
- Verlies van eetlust
- Veranderingen in drinkgedrag
- Onverklaarbare huidaandoeningen
- Lethargie
- Koorts
- Blaren of uitslag
- Gewichtsverlies
- Manken of stijfheid
- bleek tandvlees
Houd er rekening mee dat deze symptomen ook kunnen wijzen op andere ziekten, wat het belang onderstreept van het zoeken naar veterinaire hulp wanneer u denkt dat uw huisdier mogelijk ziek is.
Hoe diagnosticeren dierenartsen auto-immuunziekten bij honden?
Als u vermoedt dat uw hond een auto-immuunziekte heeft (of een andere aandoening), wilt u hem voor een evaluatie naar de dierenarts brengen.
Uw dierenarts zal waarschijnlijk beginnen met een gedetailleerde geschiedenis en vervolgens een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Maar vanaf dit punt zullen de volgende stappen van uw dierenarts afhangen van het soort symptomen dat uw hond vertoont.
Er is geen one-size-fits-all test om te bepalen of een hond een auto-immuunziekte heeft . In feite zijn er niet veel tests die kunnen bepalen of uw hond überhaupt een auto-immuunziekte heeft. In plaats daarvan, dierenartsen diagnosticeren auto-immuunziekten meestal via een tweeledige strategie .
Beginnen, uw dierenarts zal waarschijnlijk proberen elke veelvoorkomende ziekte uit te sluiten die de symptomen van uw hond kan veroorzaken . Als uw hond bijvoorbeeld chronisch moet braken en diarree heeft, zal uw dierenarts niet proberen vast te stellen dat hij aan IBD lijdt. In plaats daarvan zal hij of zij beginnen met het uitsluiten van parasieten, bacteriële infecties, darmtumoren en alle andere veelvoorkomende oorzaken van deze symptomen.
Vervolgens, zodra niet-auto-immuunziekten zijn uitgesloten, kan uw dierenarts gewoon proberen de symptomen te behandelen alsof ze worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte . In veel gevallen zal dit de ernst van de symptomen van uw hond elimineren of verminderen, wat in wezen de diagnose bevestigt.
Kunnen auto-immuunziekten bij honden worden genezen?
De meeste auto-immuunziekten kunnen worden behandeld door het immuunsysteem van het lichaam van uw hond aan te passen of te dempen .
Sommige steroïden zijn bijvoorbeeld nuttig bij het onderdrukken van de immuunrespons, en dit helpt vaak bij het elimineren van de symptomen die gepaard gaan met veel auto-immuunziekten.
beste onverwoestbare hondenspeelgoed
Maar hoewel de meeste auto-immuunziekten kunnen worden behandeld, echte genezingen blijven ongrijpbaar . Vaak is een langdurige – zelfs eeuwigdurende – behandeling nodig om te voorkomen dat de symptomen terugkeren.
Echter, artsen zijn begonnen te experimenteren met een paar nieuwe behandelingsstrategieën bij menselijke patiënten . Ten minste twee van deze strategieën kunnen auto-immuunziekten volledig elimineren.
Omdat de auto-immuunziekten die honden treffen in veel opzichten fundamenteel vergelijkbaar zijn met de ziekten die mensen treffen, kunnen deze behandelingsstrategieën uiteindelijk dierenartsen in staat stellen om ook auto-immuunziekten bij honden te genezen .
Een dergelijke benadering: werkt enigszins vergelijkbaar met vaccinaties . De artsen identificeren het eiwit of antigeen dat de immuunrespons veroorzaakt. Ze beginnen dan de patiënt bloot te stellen aan een minuscule hoeveelheid van de gewraakte trigger.
Na verloop van tijd begint het lichaam soms in te zien dat het beoogde eiwit of antigeen niet gevaarlijk is. Dit stopt de immuunrespons en elimineert de verontrustende symptomen.
Een andere benadering die ook positieve resultaten heeft opgeleverd, draait om de darmflora van de patiënt .
Volgens recente bevindingen is een bacterie genaamd Enterococcus gallinarum wordt vaak aangetroffen in de organen van mensen met auto-immuunziekten. Deze bacterie leeft normaal gesproken in de darmen, waar hij grotendeels goedaardig is. Maar wanneer het uit het spijsverteringskanaal migreert, begint het het immuunsysteem te activeren, wat leidt tot de symptomen die gepaard gaan met auto-immuunziekte.
Deze bacterie zou relatief gemakkelijk te doden moeten zijn, wat hopelijk kan leiden tot genezing (of op zijn minst een andere effectieve behandeling) voor auto-immuunziekten.
***
Auto-immuunziekten kunnen erg zwaar zijn voor uw huisdier, maar de meeste kunnen worden behandeld om ervoor te zorgen dat uw hond nog steeds een hoge kwaliteit van leven heeft. Zorg ervoor dat u snel uw dierenarts bezoekt als u vermoedt dat hij aan een dergelijke ziekte lijdt en werk nauw met hem of haar samen om een effectieve behandelingsstrategie te bedenken.
Heeft uw pup ooit gevochten tegen een auto-immuunziekte? Vertel ons over uw ervaringen. Laat ons weten aan welke specifieke auto-immuunziekte uw hond leed en welk type behandeling uw dierenarts heeft aanbevolen.
