13 Citaten over het verlies van een hond: troostende woorden na het verliezen van een hond



citaten over het verliezen van een hond

De ervaring van een huisdier verliezen is niet gemakkelijk - het is een van de wreedste feiten van het leven dat we onze geliefde honden en katten voortdurend overleven.





Het verliezen van een hond is moeilijk, maar hopelijk kunnen rouwenden van huisdieren troost vinden in deze citaten over hondenverlies. Hoewel het leven van huisdieren tijdelijk is, is onze liefde voor hen dat niet.

hond citeert dood verlies van hond leer over gedenksieraden voor huisdieren citaten over de dood van honden een hond kwijt citaten verlies van een huisdier citaten citaten over verlies van huisdieren citaten over het verlies van huisdieren citaten over de dood van honden citaten over het sterven van honden hond sterven citaten

Bekijk ook onze gids op hoe om te gaan met het verlies van een huisdier .

hoe om te gaan met verlies van huisdieren

Meer citaten over het verliezen van een huisdier

Mensen laten een stempel op ons leven en vormen wie we worden op vrijwel dezelfde manier als een symbool op de pagina van een boek wordt gedrukt om je te vertellen van wie het afkomstig is. Honden laten echter pootafdrukken achter op ons leven en onze ziel, die in alle opzichten net zo uniek zijn als vingerafdrukken.
Ashly Lorenzana

Als ik enige overtuiging heb over onsterfelijkheid, dan is het dat bepaalde honden die ik heb gekend naar de hemel zullen gaan, en heel, heel weinig mensen.
James Thurber



Gedichten over hondenverlies

Een hond voor Jezus

beste bijtspeeltjes voor puppy's

(Waar honden gaan als ze sterven)

Ik wou dat iemand Jezus een hond had gegeven.
Net zo loyaal en liefdevol als de mijne.
Om te slapen bij Zijn kribbe en in Zijn ogen te staren
En aanbid Hem omdat hij goddelijk is.



Toen onze Heer zijn trouwe hond volwassen werd,
Zou Hem de hele dag hebben gevolgd.
Terwijl Hij predikte tot de menigten en de zieken gezond maakte
En knielde in de tuin om te bidden.
Het is droevig te bedenken dat Christus wegging.
Om de dood alleen en apart onder ogen te zien.
Zonder tedere hond die dicht achter hem volgt,
Om het Hart van zijn Meester te troosten.
En toen Jezus op die Paasmorgen opstond,
Hoe gelukkig zou Hij zijn geweest,
Terwijl Zijn hond Zijn hand kuste en blafte, is het verrukking,
Voor Degene die stierf voor alle mensen.

Wel, de Heer heeft nu een hond, ik heb Hem zojuist de mijne gestuurd,
De oude vriend die me zo dierbaar is.
En ik lach door mijn tranen heen op deze eerste dag alleen,
Wetende dat ze in de eeuwigheid zijn.
Dag na dag, de hele dag door,
Waar mijn weg ook neigt,
Vier voeten zeiden: Wacht, ik ga met je mee!
En draafde achterlangs.

- Rudyard Kipling

Mis je

Ik stond gisteravond bij je bed, ik kwam even kijken.
Ik zag dat je huilde. Je vond het moeilijk om te slapen.

Ik jammerde zachtjes tegen je terwijl je een traan wegveegde,
Ik ben het, ik heb je niet verlaten, het gaat goed met me, het gaat goed, ik ben hier.

Ik was dicht bij je bij het ontbijt, ik zag je de thee inschenken,
Je dacht aan de vele keren dat je handen naar me reikten.

Ik was vandaag bij je in de winkels. Je armen deden pijn.
Ik verlangde ernaar uw pakjes aan te nemen, ik wou dat ik meer kon doen.

Ik was vandaag bij je bij mijn graf, je verzorgt het met zoveel zorg.
Ik wil je geruststellen, dat ik daar niet lig.

Ik liep met je mee naar het huis, terwijl je naar je sleutel zocht.
Ik legde voorzichtig mijn poot op je, ik glimlachte en zei dat ik het ben.

Je zag er zo erg moe uit en zonk in een stoel.
Ik heb zo mijn best gedaan om je te laten weten dat ik daar stond.

Het is mogelijk dat ik elke dag zo dicht bij je ben.
Om je met zekerheid te zeggen, ik ben nooit weggegaan.

Je zat daar heel stil, glimlachte toen, ik denk dat je wist...
in de stilte van die avond was ik heel dicht bij je.

De dag is voorbij... Ik lach en zie je gapen
en zeg welterusten, God zegene, ik zie je in de ochtend.

En wanneer de tijd rijp is voor jou om de korte kloof te overbruggen,
Ik zal naar je toe rennen om je te begroeten en we zullen naast elkaar staan.

Ik heb je zoveel dingen te laten zien, er is zoveel voor je te zien.
Wees geduldig, leef je reis uit ... kom dan naar huis om bij mij te zijn.

soorten emotionele steunhonden

– Colleen Fitzsimmons

Weten

Als ik had geweten dat onze tijd op die dag bijna ten einde was
Ik zou de dingen anders hebben gedaan, mijn eeuwige vriend.
Ik zou tot diep in de nacht naast je zijn gebleven
maar ik dacht dat ik je in het vroege ochtendlicht zou zien.

En dus zei ik welterusten tegen je toen ik door de deur naar binnen liep
nooit denkend aan de tijd dat ik je niet meer zou zien.
Maar als ik geweten had dat onze tijd op die dag ten einde was
Ik zou de dingen zo anders hebben gedaan, mijn eeuwige vriend.

– Sally Evans (geschreven voor Shoo-Fly)

De regenboogbrug

Alleen deze kant van de hemel is een plaats genaamd Rainbow Bridge. Als een dier sterft
dat is bijzonder dicht bij iemand hier geweest, dat huisdier gaat naar Rainbow Bridge.

Er zijn weiden en heuvels voor al onze speciale vrienden, zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn, en onze vrienden zijn warm
en comfortabel. Alle dieren die ziek en oud waren, zijn weer gezond
en kracht; zij die gewond of verminkt waren, worden weer heel en sterk,
net zoals we ze herinneren in onze dromen van vervlogen tijden.

De dieren zijn gelukkig en tevreden, op één klein ding na; ze missen allemaal iemand die heel speciaal voor hen was, die moest worden achtergelaten.

Ze rennen en spelen allemaal samen, maar de dag komt dat er een plotseling stopt en...
kijkt in de verte. Zijn heldere ogen zijn aandachtig; Zijn gretige lichaam trilt.
Plots begint hij weg te rennen van de groep, vliegend over het groene gras, zijn benen
hem sneller en sneller dragen. Je bent gespot, en wanneer jij en je
speciale vriend die je eindelijk ontmoet, je klampt je aan elkaar vast in een vreugdevolle hereniging, om nooit meer gescheiden te worden.

De gelukkige kussen regenen op je gezicht; je handen strelen opnieuw het geliefde hoofd,
en je kijkt nog een keer in de vertrouwende ogen van je huisdier, zo lang weg van je
leven, maar nooit afwezig in je hart.

Dan steken jullie samen de Regenboogbrug over

- Onbekend

Een man en zijn hond

Een man en zijn hond liepen langs een weg.

De man genoot van het landschap, toen het plotseling in hem opkwam
dat hij dood was.
Hij herinnerde zich dat hij gestorven was en dat zijn hond al jaren dood was.
Hij vroeg zich af waar de weg hen heen leidde.

Na een tijdje kwamen ze bij een hoge, witte stenen muur langs een kant van
de weg. Het zag eruit als fijn marmer. Op de top van een lange heuvel was hij gebroken
door een hoge boog die gloeide in het zonlicht.

Toen hij ervoor stond, zag hij een prachtige poort in de boog
die eruitzag als parelmoer en de straat die naar de poort leidde
zag eruit als puur goud.

Hij en de hond liepen naar het hek en toen ze dichterbij kwamen, begonnen ze...
zag een man aan een bureau aan de ene kant. Toen ze dichtbij genoeg waren,
hij riep: Pardon, waar zijn we?

Dit is de hemel, meneer, antwoordde de man.
Wauw! Heb je toevallig wat water? vroeg de reiziger.
Natuurlijk meneer. Kom binnen, ik zal wat ijswater naar boven laten sturen.
De man gebaarde en de poort ging open.

Mag mijn vriend, gebarend naar de hond, ook binnenkomen? vroeg de reiziger.
Het spijt me, meneer, maar we accepteren geen huisdieren.

De man dacht even na en draaide zich toen om naar de weg.
gingen verder op de ingeslagen weg.

Na nog een lange wandeling, en op de top van weer een lange heuvel, kwamen ze bij
een onverharde weg die door een boerderijpoort leidde die eruitzag alsof hij nooit gesloten was geweest.

Er was geen hek. Toen ze de poort naderden, zag hij een man binnen,
leunend tegen een boom en een boek lezend.

Pardon! riep hij naar de lezer. Heb je water?
Ja, zeker, er is daar een pomp. De man wees naar een plek die...
van buiten de poort niet te zien. Kom binnen.

Hoe zit het met mijn vriend hier?. zei de reiziger, gebarend naar de hond.
Er moet een kom bij de pomp staan, zei de man.

hoe lang leeft een chihuahua?

Ze gingen door de poort, en ja hoor, er was een...
ouderwetse handpomp met een kom ernaast.

De reiziger vulde de kom, nam een ​​grote slok en gaf toen wat aan de hond.

Toen ze vol waren, liepen hij en de hond terug naar de man
die bij de boom op hen stond te wachten.
Hoe noem je deze plek? vroeg de reiziger.
Dit is de hemel, was het antwoord.

Nou, dat is verwarrend, zei de reiziger. De man beneden
road zei dat dat ook de hemel was.

Oh, je bedoelt de plaats met de gouden straat en de parelwitte poorten?
Nee, dat is de hel.

Maakt het je niet boos als ze je naam zo gebruiken?
Nee, ik kan zien hoe je dat zou kunnen denken, maar we zijn gewoon blij
dat ze de mensen uitsluiten die hun beste vrienden achterlaten.

- Onbekend

Wil je meer citaten over harige viervoeters? Bekijk onze lijst met 25 beste hond citaten , of lees onze gids op:

Interessante Artikelen